با اجازه مصطفي رحماندوست!

من دختري دارم كه مثل گل قشنگ است
مثل عروسك، كوچك و خوش آب و رنگ است
وقتي به خانه مي رسم، پَر مي كشد پَر
تا خانه آغوش من، مثل كبوتر
مي بوسمش، مي بوسد او من را، نه يك بار
ده بار، نه... صد بار، نه! بسيار بسيار
شيرين زباني هاي او دل مي برد، دل
ريز است، اما تيز و شيطان، مثل فلفل
او بلبل آوازه خوان خانه ماست
لبخند او شيرين ترين لبخند دنياست
من دخترم را مثل گل ها دوست دارم
اين هديه خوب خدا را دوست دارم